آنقدر با آتش دل ساختم تا سوختم

بی توای آرام جان یا ساختم یا سوختم

سرد مهری بین که کس بر آتشم آبی نزد

گرچه همچون برق از گرمی سراپاسوختم

سوختم اما نه چون شمع طرب دربین جمع

لاله ام کز داغ تنهایی به صحرا سوختم

همچو آن شمعی که افروزند پیش آفتاب

سوختم در پیش مه رویان وبیجا سوختم

سوختم از آتش دل در میان موج اشک

شوربختی بین که در آغوش دریا سوختم

شمع گل هم هر کدام از شعله ای در آتشند

در میان پاک بازان من نه تنها سوختم

جان پاک من رهی خورشید عالم تاب بود

رفتم از ماتم خود عالمی را سوختم

همیشه احساس می کردم پایان هر چیز غم انگیز است و جدایی همیشه تلخ و دردناک.

اما حالا دریافتم که گاه جدایی و پایان یک عشق می تواند چقدر شیرین و دلنشین باشد.

امروز وجودم پراز زیباییست.

پر از حسهای رنگی...

حس نزدیکی به تو

حس خاطرات شیرین گذشته

حس طراوت و شادمانی

حس رهایی و جنبش

حس پرواز...

آفتاب دلچسب و هوای پرطراوت امروز مرا لبریز از شادی نموده است.

گویی تمامی حسهای دوست داشتنی در درونم به رقص در آمده اند.

تنها دلم خواست که بنویسم تا این روز را فراموش نکنم

بهار بود و تو بودی و عشق بود و امید

بهار رفت وتو رفتی وهرچه بود گذشت

نتهای هماهنگی که بر سقف می خورند،موسیقی عشق را سر داده اند.

این قطره های زیبا چهره سبز باغچه را سبزتر و سرخی گلها را تازه تر

نموده اند وعطرخوش بهاران را درآخرین روزهای گرم و سوزان تیرماه

به ارمغان آورده اند.آنان طراوت و زندگی را برچهره شهرنقش می زنند.

خیلی برایم جالب است که اینروزها دیگر مجبور نیستم صبح ها

با فکر تو بیدار شوم و شبها با تصویر تو به خواب روم.

تازه مفهوم آرامش را می فهمم.

بعضی وقت ها شریک

تمام دلتنگی هاو شک و خاطرات فقط یه شماره است که خاموشه

خیلی نامردین چرا نظر نمیزارین؟؟؟

مگــ ــذار کــ ـــه عشــ ـــق، بــ ـــه عــ ـــادت دوســ ـــت داشـــ ـــتن تبدیـــ ـــل شـــ ـــود!

مگـــ ـــذار کــ ـــه حتــ ـــی آب دادن گــ ـــل‌هــ ــای باغــ ـــچه،بــ ـــه عــ ــادت آب دادن گــ ـــل‌هـــ ـــای

باغـــ ــــچه بـــ ـــدل شـــ ـــود!

عشـــ ـــق، عـــ ـــادت بــ ــه دوســـ ـــت داشـــ ـــتن و ســـ ـــخت دوســ ـــت داشــ ـــتن دیگـــ ـــری

نیســ ـــت، پیـــ ـــوسته نـــ ـــو کـــ ـــردن خواستنـــ ـــی‌ســـ ـــت کــ ـــه خـــ ـــود پیوســ ـــته،

خواهـــ ـــان نـــ ـــو شـــ ـــدن اســ ـــت و دگـ ــرگــ ـون شــ ـــدن. تازگـــ ـــی، ذات عشـــ ـــق اســـ ـــت

و طـــ ــــراوت، بافـــ ـــت عشـــ ـــق

چگـــ ـــونه می‌شـــ ـــود تازگـــ ـــی و طــ ـــراوت را از عشـــ ـــق گـــ ـــرفت و عـشـــ ـــق همـچنـــ ـــان

عشـــ ـــق بمـــ ـــاند؟

عشـــ ـــق، تـــ ـــن بـــ ـــه فـــ ــــراموشی نمـــ ـــی‌سپارد، مگـــ ـــر یــ ـــک بــ ـــار بـــ ـــرای

همـــ ـــیشه.جـــ ـــام بلـــ ــــور، تنــ ـــها یــ ـــک بــ ــار می‌شــ ـــکند.

می‌تــ ـــوان شکســ ــته‌اش را، تکــ ـــه‌هایـــ ـــش را، نگـــ ـــه داشــ ـــت.امــ ـــا شـــ ــکسته‌هــ ـــای

جــ ــام ،آن تکــ ـــه‌هــ ـــای تیــ ـــز بــــ ـــرنده، دیگــ ـــر جـــ ـــام نیســ ـــت.

احتیـــ ـــاط بایــ ـــد کــ ـــرد.

همـــ ـــه چیــ ـــز کهنـــ ـــه می‌شــ ـــود و اگــ ـــر کمــ ـــی کـــ ـــوتاهی کنیـــ ـــم، عشــ ـــق

نیــ ـــز.بهانه‌هــ ـــا، جـــ ـــای حــ ـــس عاشقــ ـــانه را خــ ـــوب می‌گیـــ ـــرند..

بازم نگاه وجشمم.به سمت آسموناست

دستای ژز تمنا مثل همیشه بالاست

هوای قلبم ابری.دلم گرفته یارم

وای که چه بیقرارم فقط میخوام ببارم

گاهی می توان
برای عزیز خود
چند سطر “سکوت”
به عنوان یادگاری نوشت،
تا در خلوت خود
………این سکوت تو را
هر طور که خواست معنی کند………!

سوختم خاکسترم را باد برد بهترین یارم مرا از یاد برد

سوختم اما نفهمیدم چرا؟

سوختم اما ندانستی چرا؟

اینکه یک نفر بهت خیانت می کنه
درد نداره
دردش اینجاست
واسه اینكه بهش خیانت نكنی
خیلی موقعیتهای بهتری رو بخاطرش گذاشتی کنار...

***

شهـــامــت مــی خواهــد

"ســـــرد بــاشــی" و "گــرم لبخنــد بزنـــی" ...!

***

دلـــــتــــنــــگــــــی پــــــیــــچـــیـــــــــده نــــــیــــســــــتــــــــ . . . !

***

***

یــــــکـــــــ دل . . . ! یــــــکـــــــ آســـــــمـــــان . . . ! یــــــکـــــــ

بــــــغـــــض . . . ! و آرزو هــــــــای تـــــــــرکـــــــ خـــــــورده . . . !
بـــــــه هــــــمـــــیـــــن ســـــــادگـــــــی . . . !

***

***

***

***

***

***

آنان که بودنت را قدر نمی دانند

رفتنت را “نامردی” میخوانند . . .!

به چه میخندی تـــــــــو؟
به مفهوم غم انگیز جدایــــــــــی؟
به چه چیـــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــز؟
به شکست دل من یا پیروزی خویــــــــــــــــش؟
به چه میخنـــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــدی؟
به نگاهم که چه مستانه تو را باور کــــــــــــــــــــــــ ـــــــــرد ؟
یا به افسونگری حرفهایت که مرا سوخت و خاکستر کــــــــــــــــــــــرد ؟
به دل سادهی من میخندی که دگرتا ابد نیز به فکر خود نیســــــــــــــــــــت ؟
خنده دار است بخنــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــد ...

دنیای ادم برفی دنیای ساده ایست

اگر برف بیاید هست

اگر برف نیاید نیست

مثل دنیای من

اگر تو باشی هستم

اگر نباشی...!!!!!!!

شاگرد از استادش پرسید: عشق چیست؟

استاد در جواب گفت:به گندم زار برو و پر خوشه ترین شاخه را بیاور.

اما هنگام عبور از گندم زار به یاد داشته باش که نمی توانی به عقب برگردی تا خوشه ای

بچینی.

شاگرد به گندم زار رفت و پس از مدتی طولانی برگشت.

استاد پرسید: چه اوردی؟

و شاگرد با حسرت جواب داد: هیچ!

هر چه جلوتر میرفتم خوشه های پر پشت تری می دیدم و به امید پیدا کردن

پر پشت ترین تا انتهای گندم زار رفتم.

استاد گفت: عشق یعنی همین!

شاگرد پرسید: پس ازدواج چیست؟

استاد گفت: به جنگل برو و بلند ترین درخت را بیاور.

اما به خاطر داشته باش که باز هم نمی تونی به عقب برگردی!!

شاگرد رفت و پس از مدت کوتاهی با درختی برگشت.

استاد از او ماجرا را پرسید و شاگرد در جواب گفت:

به جنگل رفتم و اولین درخت بلندی را که دیدم انتخاب کردم.

به سبب انکه ترسیدم اگر جلو بروم باز هم دست خالی برگردم.

استاد گفت: ازدواج یعنی همین!

آتشی نمى سوزاند "ابراهیم" را

و دریایى غرق نمی کند "موسى" را

کودکی، مادرش او را به دست موجهاى "نیل" می سپارد

تا برسد به خانه ی فرعونِ تشنه به خونَش

دیگری را برادرانش به چاه مى اندازند

سر از خانه ی عزیز مصر درمی آورد

مکر زلیخا زندانیش می کند

اما عاقبت بر تخت ملک می نشیند

از این "قِصَص" قرآنى هنوز هم نیاموختی ؟!

که اگر همه ی عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند

و خدا نخواهد

نمی توانند

او که یگانه تکیه گاه من و توست !

پس

به "تدبیرش" اعتماد کن

به "حکمتش" دل بسپار

به او "توکل" کن

و به سمت او "قدمی بردار"

تا ده قدم آمدنش به سوى خود را به تماشا بنشینی ...

 رو نیمکت تو تو قلب پاییزم  تا تو بیایی خوبم هستم نمیریزم!!!!!!!!!!

مانند آب جاری
صیقل دادم
سنگ های مسیر رود را
تا بگویم
با تمام سختی ها
زندگی جاریست
زیر درخت بید
کنار شقایق ها
زیر آسمون خدا
با چشمک ستاره ها
بازهم عاشق می شوم
با تمام وجود

 نیمکت عاشقی یادت هست؟؟؟؟؟؟؟

کنار هم نگاه در نگاه و سکوتمان چه گوش نواز بود....

بید مجنون زیر سایه اش امانمان داده بود...

برگ های رنگیش را به نشانه عشقمان بر سرمان میریخت.....

او نیز عاشق بودنمان را به رخ پاییز میکشید...

اما اکنون پاییز.....نبودنت را به جداییمان رخ میکشد!!!!!!!!

 چقدر سخته تا وقتی مریض نشی کسی برات گل نمیاره

تا فریاد نزنی کسی به طرفت بر نمیگرده

تا گریه نکنی کسی نوازشت نمیکنه

تاقصد رفتن نکنی کسی به دیدنت نمیاد

و تا نمیری کسی تو رو نمیبخشه